Od zarania dziejów ludzkość fascynował blask złota i możliwości, które daje bogactwo. Dowodem w naszym kręgu kulturowym są choćby mity o królu Midasie i wyprawie Argonautów po Złote Runo, choć akurat ten pierwszy jest bardziej przypowieścią ostrzegającą przed nadmierną chciwością. Także platońska legenda o Atlantydzie opisuje ten mityczny kontynent jako opływający w złoto i diamenty .

 Dlaczego właśnie obrączka?

Ślub jest wyjątkowym wydarzeniem w życiu dwojga ludzi. Jego symbolem dla nowożeńców stają się obrączki . Ta niezwykła , biżuteria stanowi w naszej kulturze symbol zawarcia związku małżeńskiego .

Tak naprawdę nie zostało jednoznacznie nie stwierdzone, kiedy pierwsze wymienione pierścienie były tymi mającymi symbolizować ślub. Z pewnością już w starożytnym Rzymie i Grecji istniały zwyczaje przekazywania sobie biżuterii w prezencie, jednak była to prawdopodobnie forma płatności małżeńskiej. Niektórzy przyjmują również, że relikty wraz z papirusem pochodzące sprzed sześciu tysięcy lat znalezione w Egipcie stanowią dowód na wymianę konopnych lub wykonanych z trzciny pierścieni pomiędzy małżonkami, które z przyczyn oczywistych nie mogły przetrwać do dziś.

Biżuteria czym jest ?

Biżuteria jest od początku swego istnienia bardzo blisko związana z człowiekiem.Jest najmniejszą formą rzeźbiarską noszoną na ciele, której funkcja traci znaczenie gdy ją od człowieka oddzielić. . Jak by tego nie nazwać, ten rodzaj sztuki użytkowej musi być umieszczony na człowieku, gdyż sam traci znaczenie. Podobnie jak z ubiorem, najwspanialsza suknia leżąca na podłodze jest tylko kłębowiskiem materiału, który w tej postaci nie stanowi pełnego dzieła sztuki, można jedynie ocenić jego wartość materialną.Wybierając złotą biżuterię, głównie kierujemy się gustem. Ważna jest barwa złota, rodzaj biżuterii, jej kształt, styl, zdobienia czy kamienie, które towarzyszą złotej oprawie. Przyglądając się ofertom sklepów jubilerskich przy biżuterii ze złota znajdujemy dodatkowo oznaczenie jego próby. Co ona oznacza?Próba złota to oznaczenie mówiące jaka jest zawartość czystego złota w stopie, z którego wykonana jest biżuteria. Oznaczenie zawartości złota jest potwierdzane, a jego wartość stanowi tzn. cechę probierczą. W Polsce ich wartość standaryzowana jest przez Główny Urząd Miar. Aby oznaczy c w biżuterii udział złota w danym stopie. Ten wskaźnik może być wyrażony np. w systemie metrycznym – wówczas próba złota wskazana jest przez trzycyfrową liczbę. Najczęściej spotykane są wartość 333 i 585. Próba 585 oznacza, że na 1000 gramów stopu, z którego wykonana jest biżuteria, 585 gramów to czyste złoto. Analogicznie dla złota próby 333 – będzie to 333 gramów czystego złota na 1000 gramów stopu.

Sploty łańcuszków

Splot łańcuszka typu linka nazywany bywa też żmijką lub żyłką.

Pancerki zbudowane są z dość dużych, spłaszczonych ogniw o oszlifowanych brzegach.

Singapurem. Ma to swoje uzasadnienie – ich oczka przypominają te wykorzystywane w wyżej omówionym splocie, są jednak zazwyczaj dużo mniejsze i bardziej delikatne.nną spotykaną nazwą takich łańcuszków jest twisted crub, czyli z języka angielskiego skręcona pancerka

Figaro to kolejny splot będący swego rodzaju wariacją popularnej pancerki

 Kulkowy  składają się z niewielkich kuleczek połączonych przęsłami.

Ankier pochodzi od angielskiego wyrazu anchor, który oznacza kotwicę , Chętnie noszą je zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Te o większych ogniwach doskonale prezentują się bez żadnych dodatków, do tych drobniejszych można z kolei dobrać zawieszkę.

Kostka Łańcuszek taki jest prosty i delikatny, świetnie pasuje więc do eleganckich zawieszek.

Bismarck splot był bardzo lubiany przez Otto von Bismarcka – słynnego niemieckiego Żelaznego Kanclerza.

Corda przypomina trochę łańcuszek typu linka, czyli ma kształt sznurka

Inne sploty:

• Książe Walii
• Cardano
• Łańcuszek “Rolo”
• Gucci
• Splot “Taśma“
• Splot “Popcorn“
• Splot “Kłos”
• Splot “Garibaldi“
• Splot  królewski 
• Splot łańcuszka “lisi ogon“

Gwarancja jakości

Salon Jubiler Bielsko Biała jest  znaną w Polsce marką wychwalaną przez kupujących za jakość, piękno i profesjonalną obsługę klienta. Gwarancją najwyższej jakości jest fakt, że złoto wykorzystywane do produkcji biżuterii ma próbę 585. Oznacza to, że biżuteria w tym salonie łączy w sobie kreatywność i mistrzostwo sztuki jubilerskiej. Jest to wyrób niezwykły, podobnie, jak niepowtarzalna jest każda okazja do sprezentowania biżuterii.

Jubiler Bielsko Biała oferuje w salonach  wyjątkową biżuterię, tworzoną ręcznie przez wybitnie uzdolnionych pracowników, którzy są artystami i pasjonatami złotnictwa. Kupują pierścionek lub inną biżuterię, kupujący ma pewność, że jest to przedmiot nie tylko piękny, czy niezwykle delikatny, ale także unikatowy. Jubiler Bielsko Biała poddaje drobiazgowej kontroli wszystkie kamienie szlachetne, których używa do wytworzenia złotniczego wyrobu .Obraczki sprawdzane są 3 etapowo .

Kobiety uwielbiają brylanty, diamenty, szafiry , szmaragdy , tanzanity i wszystkie pozostałe kamienie szlachetne oraz złoto, srebro i platynę. Powstaje z nich przepiękna, elegancka biżuteria, która wzbudza podziw i chęć posiadania.  Nic dziwnego, bo piękna biżuteria od wieków cieszy się niesłabnącą popularnością. Interesują się nią kobiety i panowie, którzy chcą zdobyć serce ukochanej lub sprawić jej miłą niespodziankę.

Jubiler Bielsko Biała to nie tylko przepiękna biżuteria, ale także fachowa obsługa kupujących w punktach stacjonarnych i w sklepie internetowym. Czy lepiej kupić pierścionek przez internet, czy udać się do salonu i zobaczyć „na żywo” , to decyzja klienta. Salony stacjonarne są bardzo pięknie zaaranżowane, ślicznie eksponują drogocenny towar, a przebywanie w nich to przyjemność.

Złoto Templariuszy

Jest to jedna z legend, która budzi największe emocje w całym zachodnim świecie. Templariusze, czyli Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona, to jeden z trzech wielkich zakonów rycerskich powołanych do życia w Palestynie w okresie wojen krzyżowych. Choć ich główną rolą pozostawało chronienie pielgrzymów i walka z muzułmanami, zasłynęli przede wszystkim jako bankierzy.

Indywidualni bracia nie posiadali własności, ale zakon zbił ogromną fortunę na usługach finansowych. Stworzyli jeden z pierwszych na świecie systemów , opartego na wekslach. Rycerz lub pielgrzym jadący do Ziemi Świętej wpłacał swoje pieniądze braciom w swoim lokalnym oddziale. W zamian dostawał kwit. Po zakończeniu podróży pokazywał kwit braciom w Jerozolimie, którzy wypłacali mu należną kwotę pomniejszoną o prowizję. W ten sposób zabezpieczano się przed utratą majątku podczas podróży.

Templariusze szybko stali się potęgą gospodarczą. Posiadali nieruchomości w całej Europie i pożyczali pieniądze wszystkim, nawet władcom. To zresztą stało się przyczyną ich upadku. 

Skarby w Bosforze

We wczesnym średniowieczu największą potęgą w basenie Morza Śródziemnego pozostawało Cesarstwo Rzymskie, ale to wschodnie, ze stolicą w Bizancjum. Przez lata władcy z tego miasta rządzili szlakami handlowymi i bogatymi prowincjami, ciągnąc niemałe profity, stąd określenie „bizantyjski przepych”.

Pod koniec średniowiecza państwo zaczęło podupadać. Konflikty z krzyżowcami, najazdy Słowian i Węgrów, a przede wszystkim rosnąca potęga Turcji doprowadziły do upadku Konstantynopola w 1453 r., co wielu historyków uznaje za symboliczną datę końca średniowiecza. Turcja zapanowała nad cieśninami Bosfor i Dardanele.

Jednak według legendy Turcy zdobyli w mieście znacznie mniej złota niż się spodziewali. Kiedy upadek miasta stawał się nieunikniony, najbogatsi mieszczanie mieli zebrać się pod osłoną nocy i zatopić swoje majątki w Cieśninie Bosfor w nadziei na późniejsze ich odzyskanie. Nie udało im się to.
Nie potwierdziły tego żadne badania, ale wielu mieszkańców dzisiejszego Stambułu wciąż wierzy, że na dnie Bosforu czekają zagrzebane w mule skarby. Podobno słynna zatoka Złoty Róg wzięła swoją nazwę właśnie od zatopionego złota.

El Dorado

Pierwsi odkrywcy Ameryki dowiedzieli się o pewnym tajemniczym rytuale rdzennych mieszkańców tego kontynentu. Otóż jedno z plemion w ramach inicjacji oklejało swojego wodza złotym pyłem i zanurzało w jednym z andyjskich jezior. Tak powstała legenda o El Dorado (z hiszpańskiego „el hombre dorado” to złoty człowiek). Pogłoska o niezwykłych bogactwach Indian oraz tajemniczym mieście ze złota ukrytym gdzieś w Amerykańskiej dżungli rozpaliła hiszpańskich konkwistadorów.

Przez wieki do amazońskiej dżungli wyruszały wyprawy, które poszukiwały miasta, w którym domy, świątynie, ulice i wszystkie inne obiekty wykonane były ze złota. Oczywiście nikt nie zastanawiał się nad logicznością takiego rozwiązania budowlanego. Kolejni poszukiwacze bardzo pogłębili naszą wiedzę na temat wnętrza Ameryki Południowej, ale niestety przyczynili się również do wielu zbrodni na miejscowych plemionach indiańskich.

W późniejszym czasie El Dorado zaczęto łączyć z inną legendą, której źródło jest znacznie bardziej wiarygodne.

Złoto Inków

Na początku XVI w. Francisco Pizarro i jego konkwistadorzy podbili potężne andyjskie imperium Inków. Pojmany władca tego państwa, Atahualpa, zobowiązał się zapłacić okup za swoje życie. Cena była niebagatelna, bo jego poddani mieli wypełnić komnatę złotem do wysokości na jaką sięgał, gdy unosił rękę do góry.

Wkrótce z najdalszych górskich zakątków imperium zaczęło spływać złoto . Pizarro jednak złamał porozumienie i zabił Atahualpę. Na wieść o tym Inkowie wstrzymali ostatnią, ogromną dostawę kruszców. Według legendy ukryli je gdzieś w niedostępnej górskiej grocie.

Szybko zaczęto łączyć legendę o złocie Inków z El Dorado. Poszukiwaczy mobilizował rzekomy dziennik Delverde, który powstał mniej więcej 50 lat później. Podobno Delverde był Hiszpanem ożenionym z Indianką. Ziomkowie żony zaprowadzili go do miejsca z nieprzebranymi bogactwami, które dało mu bogactwo.