Jak dbać o obrączki
Jak dbać o obrączki, aby utrzymać ich urok jak najdłużej.
Od czego zależy trwałość obrączek? Złoto i srebro tj. metale szlachetne to metale bardzo miękkie. W postaci czystej można je śmiało zadrapać poprzez zagryzienie zębami! Trwałość obrączek ściśle związana jest z twardością metalu w już gotowym wyrobie. Twardość metalu podwyższa się, dodając odpowiednich dodatków do stopu złota i stosując zabiegi hartowania.
- Twardość obrączek podwyższa się dodając do czystego metalu rożne składniki, powodując zmianę właściwości fizyko chemicznych. I tak do złota żółtego dodaje się miedź, srebro, cynk itp., a do złota białego nikiel lub pallad. Do palladu i platyny dodaje się srebro i miedź i kilka innych metali. Domieszki tych metali zmieniają próbę i jednocześnie zmieniają twardość finalną metalu. Im więcej domieszek innego metalu tym stopy złota i srebra stają się twardsze. Niestety dodanie innych metali nie gwarantuje podwyższenia twardości na tyle, aby stop już gotowy był na tyle twardy, żeby użytkowanie obrączek nie pozostawiało na nich śladu.
- Drugim ważnym zabiegiem podwyższającym twardość obrączek jest jego hartowanie. Hartowanie metalu polega na zmianie jego twardości poprzez obróbkę mechaniczną i termiczną. I tak w wypadku hartowania mechanicznego metal utwardza się poprzez np. rozwalcowywanie małego krążka do krążka pożądanej średnicy. W wypadku hartowania termicznego poddaje się obrączki procesowi wygrzewania w odpowiedniej kombinacji temperatury i czasu. Optymalne rezultaty uzyskuje się przy jednoczesnym wykorzystaniu utwardzania mechanicznego i termicznego.
Twardość obrączek w firmie Eminence przedstawia poniższa lista. Jednak ostateczna twardość bezpośrednio zależy od firmy produkującej obrączki:
- Najtwardsze - to obrączki jednokolorowe wykonane z platyny w próbie 950.
- Twardsze - to obrączki z białego złota palladowego i niklowego oraz wykonane z palladu próby 500.
- Twarde - to obrączki ze złota żółtego i czerwonego w próbie 333 i 585. Twardości prób 333 i 585 są na zbliżonym poziomie.
- Mniej twarde - to obrączki próby złota 750.
- Średnio twarde - to obrączki wielokolorowe ze złota łączonego z kilku kolorów.
- Najmniej twarde - to obrączki srebrne.
Proszę jednak wiedzieć, że powyższe procesy podwyższają twardość obrączek, ale nie do tego stopnia, aby obrączki stały się niezniszczalne. Niestety poprzez styczność z innymi przedmiotami (o podobnej twardości) każdy metal szlachetny ulega porysowaniu i zmatowieniu. I tak od pierwszego dnia na każdej z obrączek będą pojawiać się mikro ryski i zmatowienia. Powierzchnie błyszczące z biegiem czasu staną się bardziej matowe. Biżuteria niestety bezustannie narażona jest na różnego rodzaju uszkodzenia i pojawiających się zadrapań po prostu nie unikniemy.
Pragniemy zwrócić również uwagę, że metale można utwardzić do jakiejś ściśle określonej wartości, której niestety już nie jesteśmy w stanie przekroczyć. A co to oznacza? Oznacza to, że te metale utwardzimy do pewnej wartości, a mimo to i tak będą to metale znacznie miększe od pozostałych metali wykorzystywanych do produkcji przedmiotów codziennego użytku.
Większość tego rodzaju przedmiotów, jak sztućce, klamki, klucze, sprzęty kuchenne są znacznie twardsze i przy styczności z metalami typu złoto, srebro zawsze je zadrapią czy delikatnie wgniotą. To wynika z właściwości fizyko chemicznych metali. Metal miększy zawsze zostanie zadrapany metalem twardszym.
A zatem, aby obrączki utrzymały swój wygląd należy bardzo uważać, wykonując wiele codziennych czynności. Obrączkę w wielu przypadkach należy ściągnąć lub zasłaniać innym paluszkiem. Ponadto obrączki szerokie i dodatkowo przyozdobione powierzchniami satynowanymi czy piaskowanymi szybciej ulegają wytarciu i ślady użytkowani na takich obrączkach są znacznie bardziej widoczne i nieuniknione. Jeśli chcecie Państwo obrączki, na których ślady użytkowania nie będą bardzo widoczne to polecamy obrączki wąskie ok. 4 mm profilu zaokrąglonym w wykończeniu polerowanym.
Jako producent obrączek od wielu lat często spotykamy się z opinią, że obrączki są mało trwałe lub niestarannie wykonane, gdyż na pierścionku noszonym wiele lat nie są tak mocno widoczne ślady użytkowania. Owszem, ślady są mniej widoczne, ale to wynika z tego, że powierzchnia stykająca się z przedmiotami codziennego użytku jest znacznie mniejsza i ten kontakt nie jest tak częsty, jak przy obrączkach. Jednak zapewniamy, że jeśli obrączki są hartowane w sposób tutaj opisany to ich twardość, jest na pewno większa aniżeli jakiegokolwiek pierścionka. Hartowanie biżuterii typu pierścionki jest znacznie bardziej ograniczone i zawęża się do zabiegów tylko termicznych. Nie ma możliwości hartowania mechanicznego tego typu biżuterii.
Pamiętaj, że kontakt obrączki z przedmiotami twardszymi zawsze spowodują zadrapanie obrączki. Na obrączkach szerokich i satynowanych znacznie bardziej widoczne są ślady użytkowania. Należy uważać przy kontakcie z klamkami, kluczami, sztućcami, narzędziami, sprzętami domowego użytku, kafelkami, betonem, bateriami umywalkowymi, monetami i wszystkimi innymi przedmiotami wykonanymi ze stali i podobnymi metalami. Zakupując obrączki proszę zadać sprzedawcy pytanie o twardość i w jaki sposób ją się uzyskuje.
Należy również zwrócić uwagę na obrączki z białego złota. Często obrączki z białego złota niklowego pokrywane są białą powłoką rodu. Przez to są bardzo białe i pięknie połyskują. Niestety ta powłoka z biegiem czasu będzie się wycierać ujawniając naturalny kolor białego złota. Oczywiście zabieg rodowania można ponowić. Usługi takie świadczą profesjonalne firmy jubilerskie (firma AJubiler również świadczy usługi rodowania).
Jak dbać o obrączki, aby długo utrzymać ich pierwotny wygląd:
- Bezwzględne ściąganie biżuterii podczas jakichkolwiek prac mogących uszkodzić metal (sprzątanie, mycie naczyń, kąpiele, naprawy sprzętów itp.). Ponadto proponujemy ściąganie biżuterii podczas mycia naczyń, wykonywania prac spożywczych (mieszanie ciast, mąk itp), prania itp. Mydła, maści, kremy szczególnie niekorzystnie wpływają na obrączki z rowkami, warkoczami, z grawerowanymi napisami i po prostu wnikają we wszelkie przestrzenie i je zalepiają. Takie obrączki można oczyścić tylko u jubilera przy pomocy specjalistycznych myjek ultradźwiękowych i odpowiednich płynów. Nie zalecamy usuwania tych pozostałości za pomocą pasty do zębów itp.
- Ograniczanie styczności obrączek z przedmiotami twardszymi tj. klamkami, sztućcami, narzędziami naprawczymi, kluczami, porcelaną, nożyczkami, przedmiotami wykonanymi ze stali. Niestety każdy metal, który jest nieco twardszy od złota zostawi ślad przy bliższym kontakcie. To wynika z właściwości fizyko chemicznych metali. Zawsze przedmiot twardszy zadrapie przedmiot miększy!
- Ograniczanie styczności obrączek ze środkami chemicznymi i pielęgnacyjnymi tj. proszkami do prania, detergentami, środkami czystości, pilingami, kremami itp.
- Częste czyszczenie biżuterii przy pomocy ciepłej wody z dodatkiem, cytryny lub delikatnego płynu do naczyń. Polerować za pomocą miękkiej szmatki. Kamyczki czyścić od wewnętrznych powierzchni biżuterii przy pomocy szczoteczki do zębów i w/w kąpieli. Ze względu na związki fluoru i chloru nie należy stosować pasty do zębów. Biżuterię po kąpieli najlepiej wypłukać w ciepłej wodzie i wysuszyć przy pomocy np. suszarki do włosów. Unikać sytuacji pozostawiania wilgotnej biżuterii. Optymalnym rozwiązaniem jest umieszczenie biżuterii w kąpieli z dodatkiem specjalistycznego płynu i poddanie działaniu ultradźwięków. Drgania, powodują oderwanie brudnych cząsteczek od metalu. Taki zabieg można wykonać w lepszej pracowni jubilerskiej - proszę zapytać o czyszczenie w myjce ultradźwiękowej. Zapraszamy do naszej pracowni na profesjonalne usługi jubilerskie.
- Biżuterię rzadko używaną przechowywać należy w miejscu z ograniczonym dostępem tlenu np. w czystej szmatce i w hermetycznie zamykanym woreczku foliowym (torebeczki foliowe z zaciskiem strunowym). Biżuterię można również owinąć szczelnie w folię aluminiową. Takie zabezpieczenie ogranicza dostęp tlenu i zapobiega tworzeniu się czarnego nalotu tzw. tlenku. To jest szczególne ważne przy obrączkach srebrnych.
- Raz na rok należy powierzyć biżuterię w ręce specjalisty (złotnika - jubilera) celem odnowy.